Witaj, moja piękna żono. Cieszę się kolejnym słonecznym dniem na farmach. Upiorni zagubieni i bestie z wielkimi zębiskami dotrzymują mi towarzystwa. Ja i chłopaki żartujemy i obijamy się, czekając, aż te maszkary się zjawią. Słychać je z daleka.\n\nDobrze się odżywiam i jestem zdrów jak ryba. Rolnicy o mnie dbają. Brakuje mi tylko Ciebie w ramionach, ale wkrótce to się zmieni.\n\n\nKocham Cię,\nSymon.

Byleby nie tracić ducha

Tęskna notatka

Jest trzeci dzień zimy. Zagubieni nie ustępują. Nie śpią ani nie umierają. Wykańczają nas jednego po drugim. Jeśli nawet Symon się przemienił, to czy reszta spośród nas może mieć jakąś nadzieję? \n\nChciałbym raz jeszcze zobaczyć Mariettę, nawet gdyby to miał być ostatni raz. Zdecydowaliśmy się na szybki ślub, którego udzielił nam kleryk imieniem Dayo. Obiecałem jej, że gdy wrócę, urządzimy wielkie przyjęcie u Geertie. Wszechświat musi mieć niezły ubaw.

Żal z powodu przyspieszonego ślubu

Jeden dzień bliżej końca

Urwiska z wyspową fortecą, która dzielnie opiera się falom

Listy od zagubionych (Rozdział) - Baza Danych Lore NWGuide

Obrazy

Komentarze