Honor wojownika wart jest więcej niż moneta w jego sakwie. \n\nPonad swą bronią stawia tych, którymi dowodzi. \n\nMowa jego jest równie szczera, co klinga, a męstwo w nim płonie jak latarnia dla tych, co w jego cieniu. \n\nNie jesteśmy najemnikami, nie można nas kupić. Nie mami nas mamona. \n\nPrzynosimy porządek, pilnujemy pokoju. \n\nNosimy potężną broń w obronie słabych i bezbronnych.\n\nStoimy na straży zasad naszych przodków w tym i każdym przyszłym życiu.

Kredo Kompanii Żelaznej Róży

Żelazne kredo

Kredo nie jest zbiorem luźnych zasad. To kodeks ściśle regulujący zachowanie. Każda osoba każdej wiary musi go znać i bezwzględnie przestrzegać. Oczekuję, że się go nauczycie i w niego uwierzycie. A jeśli nie, pakujcie się i zaoferujcie swe usługi na lokalnym rynku temu, kto da wyższą cenę. \n\nKażda kompania nauczy was, jak zabijać. Bez litości i bez wyjątku. Jednak w Żelaznej Róży mamy inne standardy. Lepsze. Przestrzegamy praw, których zobowiązaliśmy się przestrzegać, i ponad wszystko kierujemy się naszym kredem. Właśnie za to płacą nasi klienci.\n\nJeśli rozkażę wyrecytować kredo w dowolnym momencie, macie bezwzględnie wykonać ten rozkaz. Nieważne, czy macie nóż na gardle. Nieważne, czy wróg stoi u bram. Jeśli zapomnicie słów lub się zatniecie, wylatujecie z kompanii. Czy to jasne?\n\nDowódczyni Elaina Merrill

Do wszystkich rekrutów

List dowódcy Merrilla

Męstwo płonie jak latarnia w ciemnościach. A ogień dowódcy Merrilla płonie najjaśniej. Wiem, bo płomień jego chwały zapłonął do białości na moich oczach. \n\nCyklop wyrwał mi ramię z paskudnym trzaskiem. Otworzyłem usta, by krzyknąć, ale powietrze uciekło mi z płuc. Wszystko falowało, jakbym widział poprzez wodę. Bestia ryknęła, zbryzgując mi twarz plwociną. Jakby w odpowiedzi rozległa się gromka komenda dowódcy: "Stać!" \n\nCyklop zawahał się i wyszczerzył zęby w zapowiedzi następnego ataku. Gdy wzniósł rękę, sir Merrill wyskoczył w powietrze i zatopił broń głęboko w oku cyklopa. Gdy ten zgiął się w pół z krwawiącą raną, dowódca zamachnął się raz jeszcze i rozpłatał bestię w pasie. \n\nUniósł moje połamane, umierające ciało i tuląc je w zakrwawionych ramionach wyszeptał słowa pocieszenia: "Spoczywaj w pokoju, synu wieczności. Niech twe ostrze rozświetla mrok naszej krainy w tym i kolejnym życiu".

Pognieciona strona znaleziona w komnatach dowódcy Merrilla

Latarnia dowódcy

Słuchajcie, mieszkańcy królestwa! \n\nMy, Żelazna Róża, pragniemy wzmocnić szeregi naszego bractwa. \n\nKto potrafi władać ostrzem, łukiem lub flintą, niechaj rynsztunek swój pakuje i rusza ku żelaznej warowni przed pierwszą kwadrą księżyca. Spośród was dwóch zostanie wybranych lub więcej, jeśli stawicie się w liczbie, a biegłością w boju popisać się zdołacie. \n\nWynagrodzeniem będzie pokój i wyżywienie oraz żołd w wysokości dwóch monet na jeden cykl księżycowy. Dla tych na froncie wynagrodzenie zależeć będzie od miejsca stacjonowania. Rodziny śmiertelnie rannych i poległych w boju dodatkową rekompensatę otrzymają. \n\nKto szuka służby w imię honoru, oto nadszedł czas! Niech wasze ostrza płoną jak latarnia w ciemnościach!

Żelazna Róża (Rozdział) - Baza Danych Lore NWGuide

Obrazy

Komentarze