Chłopcy przyprowadzili dziś do mnie pewną interesującą paniusię, która zaszła do naszego obozu jak do siebie.\nPróbowali ją trochę sponiewierać, zobaczyć, co ma przy sobie, ale ona zaszlachtowała dwóch z nich bez mrugnięcia okiem. A potem zapytała o mnie, wymieniając moje imię i nazwisko. Nie znam jej, ale ona sporo o mnie wiedziała. Mówiła, że werbuje silnych kapitanów i silne załogi… choć nie wspominała, w jakim celu. Ta kobitka ma w sobie ogień.\nMuszę uzgodnić to z załogą, ale… Z chęcią przyjąłbym propozycję Isabelli.

Znalezione w ostatniej kryjówce Teuty

Kusząca propozycja

Odkąd przybyła, Isabella coraz bardziej mi imponuje. Nie wiem, dla kogo pracuje, ale z całą pewnością sporo wie o tej przeklętej wyspie. Pomysł, żeby wypłynąć na granicę burzy i utopić tam ludzi… Ja cię sunę! To zdyscyplinowało załogę bardziej niż wszystkie chłosty i wygnania razem wzięte. Na tej wyspie strach przed egzekucją jest zerowy, więc dobry kapitan musi być kreatywny.\nIsabella zaproponowała nam, byśmy wyruszyli z nią na północ, w stronę Strzaskanej Góry. Obiecała zapewnić nam bezpieczeństwo.\nPo tym wszystkim, co nam powiedziała… Chcę jej wierzyć. To niebezpieczne miejsce, nawet z wierną załogą u boku. Sojusznicy są naszą jedyną nadzieją.\nJutro przekażę załodze decyzję.

Wyprawa na północ

Kapitan mówi, że powinniśmy dołączyć do Isabelli, tej zuchwałej paniusi, co to zarżnęła Hansa i bosmana. Jasne, szybko wrócili do żywych, ale zadowoleni raczej nie byli. Po tym, co stało się później, też nie jest mi do śmiechu.\nJest ślicznotką i walczy za trzech chłopa, to prawda… ale coś mi w niej nie pasuje. Nie wiem konkretnie, co, ale gdy spoglądała na załogę, miała taki wyraz twarzy… widziałem go tylko raz w życiu, u człowieka, który nie jadł od tygodnia i właśnie unosił łyżkę kaszy do ust.\nNa mnie też spojrzała. Czułem, jakby mi kto wsadził łeb w imadło albo jakbym opróżnił butlę rumu z prywatnych zapasów kapitana. Wtedy przeniosła wzrok na kogoś innego i uczucie minęło.\nJeśli kapitan przystanie na jej propozycję, chyba spróbuję się wymknąć… ciekawe, ile osób się do mnie przyłączy. Jeśli plan nie wypali, być może będę musiał wziąć sprawy w swoje ręce. Salvatore

Znalezione w Wodospadach Smoczych Zębów

Widmo buntu

Chyba nie powinienem o tym pisać po tym, co stało się z Salvatore. Kapitan dowiedział się o buncie od Sala i innych. Isabella podsunęła mu kilka nowych pomysłów na przykładną karę.\nKapitan wsadził pięć osób do beczek i wypłynął w morze najdalej, jak się dało. Potem wybił dziurę w każdej z beczek i wyrzucił je za burtę. Z tego, co mówiła Isabella, kapitan zrobił to na tyle daleko od brzegu, że ludzie zamknięci w beczkach wrócą jako utopieni. A to okrutny los dla żeglarza. Wszyscy się boją – nie tylko jej, ale też wpływu, jaki ma na kapitana.\nTeraz rozumiem, dlaczego Sal był zdecydowany na ucieczkę albo przejęcie dowodzenia. Mam nadzieję, że po spisaniu tych słów nie spotka mnie ten sam los.

Opowieść ku przestrodze

Zielone niziny, upstrzone opuszczonymi ranczami i farmami

Niespokojne wody (Rozdział) - Baza Danych Lore NWGuide

Obrazy

Komentarze