Po tym, jak kapitan powiódł nas prosto w sztorm, rozbiliśmy się na wyspie. W jego rozbieganych oczach błyszczał obłęd. Powiedział, że jeśli zakwestionujemy jego decyzję, uzna to za bunt. Postrzelił Christophera w rękę za to, że "głupio gada" i kazał mu wracać do pracy.

Znalezione na Brzegach Rozbitków

Obłęd

Wkrótce po tym, jak się rozbiliśmy, widziałem coś, czego wolałbym już nigdy nie widzieć. Lewis został nadziany na długą deskę, która oderwała się od statku. Zwijał się z bólu i błagał o śmierć, aż wreszcie ucichł i wyzionął ducha. Jego ciało… rozpłynęło się i zniknęło w piasku. Myślałem że oszaleję. Później tego samego dnia znaleźliśmy Lewisa. Flaki miał całe, żadnych ran, zupełnie jakby nic się nie wydarzyło. Gdzie my, u diabła, jesteśmy?

Trauma

Załoga mnie potrzebuje. Potrzebują przywódcy, wskazówek i kogoś, kto pomoże im przetrwać pokutę za me grzechy. Obietnica bogactw skrywających się na wyspie doprowadziła mnie do szaleństwa. Zachowałem się parszywie wobec załogi, ale zamierzam to naprawić. Ta plaża będzie nasza.

Wyznanie kapitana

Niektórzy zdecydowali, że zostaną na tej plaży, w nadziei, że pewnego dnia przybędzie statek, który ich stąd zabierze. Kapitan nie traci wiary i podnosi nas na duchu. Część z nas zdecydowała się stawić czoło niebezpieczeństwom w głębi lądu. Niektórzy szybko wrócili na plażę, wrzeszcząc coś o szkieletorach i opętańcach z czerwonymi ślepiami. Mimo że pewnie zgnijemy na tej wyspie, to przynajmniej towarzyszy nam poczucie celu i solidarności…

Rozłąka

Rozmokłe, deszczowe tereny, pełne pozostałości po pradawnych

Opowieści załogi Małżobrodego (Rozdział) - Baza Danych Lore NWGuide

Obrazy

Komentarze