Szlachetny panie!\n\nKapitan Tavares z Wendety zlecił mi odszukanie wikińskiego cieśli okrętowego imieniem Didrik Gundersen. Z tego, co wiem, zna pan tego człeka.\n\nSądzę, że plotki, podług których rzekomy wiking zamienił się w zagubionego, są nieprawdziwe. Rozmawiałem z kwatermistrzem, który widział, jak raczy się w tym lokalu wysokoprocentowymi trunkami. To dość nietypowe zachowanie jak na uschniętego, nieprawdaż?\n\nChciałbym prosić o przesłanie wiadomości do obozu kapitana Tavaresa, gdy tylko zobaczy pan rzeczonego wikinga. Kapitan sowicie pana wynagrodzi.\n\nZ poważaniem,\n\nDuarte Pontes, cieśla okrętowy\n

Poszukiwania świadka

Wikiński cieśla okrętowy

Stary wiking był, bez dwóch zdań, obłąkany. Skórę miał bladą niczym uschnięty. Zdziwiłem się, że potrafił składnie mówić. Utalentowany cieśla okrętowy, którym niegdyś był, przepadł. Zamiast tego patrzyłem na udręczonego żywego trupa. \n\nBełkotał coś o potworze, który czyha w sercu sztormu. "Kraken" – tak nazwał tę bestię, która, sądząc po opisie, przypomina biblijnego Lewiatana. Gdy wyrzekł jej imię, chwycił mnie mocno i jął rozpaczliwie błagać. "Nie próbujcie opuścić wyspy! Nie wpływajcie w sztorm!"\n\nZostawiłem temu nieszczęśnikowi butelkę rumu. Mam nadzieję, że już nigdy go nie zobaczę.\n\nDP\n

Didrik Szalony

Plotki o bestii

Moje desperackie prośby zostały zignorowane. \n\nKapitan Tavares nie zamierza zrezygnować ze swego szalonego planu. Próbowałem go przekonać, że żaden statek nie przetrwa spotkania z wirem. Żaden pancerz nie ochroni kadłuba. Nawet najsprytniejsze ustawienie żagli nie sprosta wichurze. To czyste szaleństwo!\n\nAle zawdzięczam kapitanowi swoje życie. Honor zmusza mnie do słuchania jego rozkazów. \n\nObawiam się, że czeka nas zagłada. Mogę się tylko modlić, by Wendeta posłużyła innym ludziom za przestrogę. \n\nNiech Bóg się nad nami zlituje!\n\nDP\n

Szalony plan Tavaresa

Próba ucieczki

Na Boga, ten wiking miał rację! Ci, którzy nie dali mu wiary, leżą na dnie morza. Ja sam wkrótce do nich dołączę. Trzymam się szczątków tego, co było niegdyś naszym wspaniałym statkiem.\n\nWreszcie ją ujrzałem. Bestię, która czyha w sercu sztormu. Didrik miał rację – wygląda jak kraken, o którym wspominają legendy Starego Świata. Jego złowrogie oczy rozświetlają wodę niczym upiorny księżyc. Ten demon strzeże tej przeklętej wyspy!\n\nZ Aeternum nie da się uciec. Nie da się przebić przez wir. \n\nNie ma ucieczki…\n\nDP\n

Potwór z otchłani

W obliczu wiru

Zapiski o morskich tajemnicach i zagrożeniach.

Wir (Rozdział) - Baza Danych Lore NWGuide

Obrazy

Komentarze